Психолозите советуваат: Непочитувањето на авторитетот е НОРМАЛНО, на децата МОРА да им дозволите да се бунтуваат

Непочитувањето на авторитетот е дел од нормалното растење и на децата мора да им се даде право да се бунтуваат, истакнува Бојана Шкорц, психолог. Тој предупредува дека авторитетот често ја презема палката на моќта и дека родителите мора да најдат некаква лична мерка без да ја скршат душата на детето. Тој смета дека децата се многу полојални и поблагодарни отколку што заслужиле и постигнале нивните родители. Тој вели дека родител кој учи заедно со дете, кој знае да се изеде жив и да се покае за нешто, е добар родител.
Бојана Шкорц истакнува дека родителите треба да разберат дека детето веќе е родено со родителски авторитет и дека тоа се менува со текот на времето, како и таа врска со родителите.

„Периодот на детството, раната адолесценција, кога родителот или наставникот мисли дека детето полудело, затоа што наеднаш ги покажува своите индивидуални, понекогаш за нас бизарни, потреби. Родителот треба да има доверба во своето родителство кое се менува, се гради односот со детето. Во однос на развојот, авторитетот се менува“, вели Шкорц. Тој истакнува дека кај бебето постои апсолутен авторитет, кога неговиот живот зависи од родителите. Подоцна доаѓа авторитетот на браќата, постарите сестри, се пренесува од родителите на некој друг и така постојано се проширува. Важно е, вели тој, да се разбере односот меѓу авторитетот и контролата, бидејќи во нашите патријархални услови овие термини често се мешаат.

„Авторитетот има елемент на контрола затоа што треба да го заштитите детето да не падне од прозорец или да направи некоја глупост, но тоа не е главниот двигател. Родителскиот авторитет секогаш доаѓа од прифаќање и љубов, а не од контрола“, нагласува психологот. Тој смета дека на родителот му е најтешко кога ќе ја види борбата за авторитет, но дека мора да разберат дека ова е развојна фаза и дека во подоцнежната адолесценција доаѓа до враќање на родителскиот авторитет.

Внимателно со стапчето на моќта – без да се скрши детската душа
Тој советува дека би било идеално да се изгради авторитет без страв. Тој вели дека власта често ја презема палката на моќта. Тоа служи за да ни олесни да преживееме, но не служи за зачувување на некој вид на авторитет над вашето дете и ова е заблуда во која често се запаѓа. Како психолог често сум бил сведок на моменти на кршење на детските души во име на подобра иднина за нив. Јас сум против кршење на душата“, рече Шкорц.

Ниту едно „нема“ да се исти
Тој исто така објаснува дека кога детето ќе каже „нема“, секогаш зависи од неговата личност.„Нема да ја носам истата тежина, ако тоа го каже повлечено, мирно дете или ветровито дете кое се забавува. Секогаш се ставаме пред личноста на детето и мораме да сметаме и на нашиот комплексен пакет. Родител кој учи заедно со дете, родител кој знае да се јаде жив и да се покае за нешто, е добар родител“, вели Шкорц.
Додава и дека родителот се труди да најде начин и да се вложи во тој однос за двете страни да растат и да се развиваат во него. Во таа смисла, колку што можам да видам околу мене, авторитетот често ја држи палката на моќта. Откако ќе го земете, тоа е многу практично и нема да можете да го спуштите. Има места каде што треба да биде и места каде што не треба“, смета таа. Посочува и дека родителот не е пријател на своето дете, а ако треба да се позиционира како пријател, тоа значи дека не доживеал некој елемент од своето детство и младост, па тоа го надополнува со детето .

Право на бунт и поголема љубов
Непочитувањето на авторитетот е дел од нормалното растење, а околу четири или пет години детето мора да помине низ фаза кога, како што рече, вреска, се фрла на под и вели „нема“. Мораме да го оставиме тоа право на бунт. Непочитувањето на авторитетот почнува да се гледа овде во основно училиште. Образовниот систем е првата тријажа каде што се гледа дека некој не може да седи 30 минути или 15, а потоа се јавуваат проблеми“, посочува психологот. Тој особено нагласува дека не треба да се нуди или наметнува авторитет, особено на чувствителните групи деца. Исто така, родителите често не гледаат дека не се доследни, а важно е да се доследни во своето однесување, бидејќи тогаш детето добива информации кои се многу важни за животот. Мојата пракса покажа дека децата многу повеќе нè сакаат, почитуваат и прифаќаат, а знам дека тоа им звучи чудно на родителите, кои имаат деца во бесен бунт, отколку што се гледа во некои периоди од животот, но ова е психолошката вистина. Верувам дека нашите деца се многу полојални и поблагодарни отколку што често заслуживме и постигнувавме“, заклучи Бојана Шкорц.